PASCHA Secundum

PASCHA Secundum

die 14. secundi mensis, celebrandum, in eorum gratiam, qui tempore primi Paschatis immundi erant aut in locis ab Urbe tam dissitis, ut ad eam mature se conferre non possent, institutum legitur Numer. c. 9. v. 6. et seqq.

De cuius a primo differentia, sic Maiemonides l. de Paschate c. 10. sect. 15. Quid inter se differunt Pascha primum et secundum? Inprimo vetitum est, ne fermentum (in domo) videatur, aut reperiatur, nec cum fermento mactetur, Neque ex eo quidquam auferatur extra τὴ φρατρίαν. Et hymnus inter comedendum est cantandus. Et cum eo offertur chagiga. Et fieri potest ut cum immunditie celebretur, si contactu mortui polluta est maior pars congregationis --- Sed cum Paschate secundo possunt sermenium et azymum simul cum eo esse in domo. Net necesse est, ut inter comedendum decantetur hymnus. Nec cum eo offertur chagiga. Nec cum immunditie celebratur. At ambo impellunt Sabbatum, (i. e. celebrantur, etiamsi sit Sabbatum) Et dum paratur Agnus, hymnum oportet cam. Et tostus comeditur in una domo cum azymo et herbis amaris. Neque ex iis quidquam servatur, neque frangitur ullumos. Quibus merito potest obici secundum Pascha in omnibus debere primo aequari; quia de eo dicitur Numer. c. 9. v. 12. Iuxta omnem ritum primi Paschatis, illud celebrabunt. Quod ut solvatur, observat, a Mose quosdam Paschatis ritus ibidem exponi, qui siut in corpore ejus, i. e. illi essentiales, ut sciamus in his solum secundum primo aequari. Sed haec non satisfaciunt. Quippe cum iubet Moses Pascha secundum celebrari, iuxta omnem prioris ritum, aperte docet, haec duo Paschata nullô modô ab invicem differre, nisi in sola temporis circumstantia. Quamvis ne tempore quidem prius ab altero differat, nisi mempsis respectu, de coetero enim aeque ac prius die mensis 14. atque inter duas vesperas celebratum est, Numer. c. 9. v. 11. Addi potest, prius alterô fuisse sollennius, quia ad illius celebrationem confluebant mares omnes, iis tantum exceptis, quos vel legalis immunditia vel maior ab urbe distantia prohibebat; hi enim soli in alterum Pascha se reservabant. Non tamen id fuit perpetuum: nam sub Ezechia Rege Pascha primô mempse celebratum non fuit, sed solum secundô. Cuius rei causa, quod Achazus, Ezechiae pater, Dei altare locô suô moverat, ut alterum, damasceno simile, ei substitueret, Templum clauserat, Liturgiam aboleverat, totum Dei cultum subverterat, idola ubique erexerat et omnia susque deque miscuerat, 2. Regum c. 61. v. 10. Quae restituere cuncta conatus Ezechias, primô Regni sui annô ineunte cum mense Nisan, non habuit satis temporis, ut Templum, Sacerdotes, Levitas et populum ipsum repurgaret, ante diem mensis huius decimam quartam: ideoque primi Paschatis celebratio in secundum mensem necessario fuit differenda. an etiam in tertium mensem potuerit Pascha reici, si forte similis immunditia etiam ad secundum mensem occurreret, dubitat Augustin. in Numeros Quaest. 15. Sed tempus a Deo in Lege sua indictum non videtur quacumque de causa potuisse prorogari. Praestabat enim a Paschatis celebratione ad tempus abstinere, quam illud observare tempore non suô. Hinc inter Ieroboami peccata hoc unum erat. quod sollenne festum celebravit, mense, quem confinxerat ex corde suo, 1. Regum c. 12. v. 32. et 33. Vide Bochart. Hieroz. Part. prior. l. 2. c. 50. et plura de Paschate apud Fr. Burmannum Synops. Theol. Christ. Part. 1. l. 4. c. 31.